Dramat, cz. II

Edyta Stein:
Didaskalia: (ubrana jest jak zakonnica, przygląda się w lusterku, później ściąga nakrycie głowy, jakby chciała się upewnić, że Husserl ją poznał.)

Husserl, zobaczywszy Edytę Stein bez nakrycia głowy mówi do siebie, ale Edyta go słyszy:

Widzę ją coraz bliżej kręgu naszej kultury.

Edyta Stein zakłada nakrycie głowy i mówi.:

Pełna byłam chyba złości,
kiedy wywrócono me wartości.
A to feler, sama nie wiem,
czy to Husserl, czy to Scheler?
Później była dziwna chwila,
przerobiła mnie Teresa
w swoich pismach, ta Avila.
Miałyśmy podobne korzenie
i o doktorstwie filozoficznym marzenie.

Później spotkałam syna naszego Boga
i dałam mu swoje życie.
Later, I met the son of our God
and I gave him my life.