Napisać dla nich wiersz idealnie biały
jak smuga kondensacyjna pozostawiona za Boeningiem 777;
dwa kwadraty w rKompozycji suprematycznejr1;
Kazimierza Malewicza (1918);
puste miejsce w hali odlotów w Amsterdamie po 283 pasażerach i załodze;
czysta kartka z podpisem wysłano z iPhone model SE 32 Giga kolor snow- white bez obaw o nadmiaru słów brak przecinka;
- myślałem, nudząc się w trybie samolotowym kasując niektóre zdjęcia z całkiem udanych wakacji w Gruzji usuń natychmiast brak miejsca w chmurze białe kumulusy zwiastują pogodę poniżej w bezpiecznym- jak się okazało w Warszawie -korytarzu powietrznym przesuniętym dla pewności tam gdzie Buk nie sięga o kilkaset kilometrów na południe i pięć lat do przodu od tamtego dnia lipca był upał urodziny dawno zmarłego dziadka gdyby żył miałby 93 lata a dziś lat 98 a oni brakujące 1490 osobolat.
lub
jak inny kwadrat z wcześniejszej pracy Malewicza (1915);
monoblok nieskończenie małych znaków bez spacji i interlinii;
zapisane maczkiem obco brzmiące imiona i nazwiska;
czarna skrzynka która naprawdę jest pomarańczowa;
ciemne morze tysiące stóp poniżej wysokości przelotowej;
rozpacz o godzinie 21.21 w hali przylotów w Kuala Lumpur;
jak 298 foliowych worków na ciała ofiar lotu numer MH 17.
                        Niedoskonałe czarny.