Zbudowaliście swój dom na piasku
O wy smutni rycerze piekielnych ziemi
Zbudowaliście życie swoje na krawędzi
Jeden podmuch wiatru was odmieni
I żyjecie tak nieświadomie nędzarze
Śmiejąc się do słońca zachodu
I idziecie spać jakbyście pewni
że dożyjecie rannego wschodu

Zbudowaliście swój dom na piasku
którego ziarna przesiąkła już woda
Odpłyniecie w otchłań ciemnistą
a tam? głód, nędza i trwoga
Żyjecie jakby Boga nie było
gdzieś z tradycji kościół odwiedzacie
W swoje szczęście wciąż zapatrzeni
w kąt odległy wiarę odrzucacie

Zbudowaliście swój dom na piasku
wiedząc, iż to lichy jest fundament
Przyrzekaliście na wiarę waszych dzieci
Teraz sami toczycie się ze światem
Wy myślicie, że kar wiecznych nie ma
Jak widzicie przyszłość swoją? Nie wiem
Wasze domy będą z ziemią zrównane
bo nie są skałą prawdy utrzymywane

Zbudowaliście swój dom na piasku
kiedy inni twardych skał użyli
I gdy inni żyją w zgodzie z sumieniem
wy ze śmiercią dusz się stykacie
Zbudowaliście dom swój daleko
zostawiliście to, co jest ważne
To co macie na wyciągnięcie ręki
i coś czego już nie odzyskacie

A na tynku wadowickiej świątyni
jest wyryty zegar nieczysty
na nim słowa tak szczere widnieją
których przekaz objawia się wszystkim:

,,Czas ucieka, wieczność czeka"