udało ci się Stachu zdążyć przed rozpaczą
i nie musisz przeżywać darcia włosów z głowy
doświadczania na sobie pomyłek odnowy
obarczania nadziei wędrówką tułaczą

tak jak kiedyś mówiłeś tęczę podziwiając
że w tym naszym grajdole łatwiej jest o smutę
o schlebianie pogardzie trudniej o pokutę
za codzienną bezsilność którą dni rozdają

kiedy siedzisz wygodnie wierzchem na obłoku
choć masz spokój wiem dobrze że szlag ciebie trafia
widząc strzępy kolorów błądzące w półmroku
z czym pogodzić się nie chce boska scenografia

jest ci przykro że nawet z wysokości krzyża
można tęczą i straszyć i tęczy ubliżać