Przemierzam ocean bielą przepełniony
i brunatnym szczęściem
znaczę swoją drogę
Na łono natury -
gdzie krasa i piękno
przyrody dojrzewa
wraz z uczuciem moim
- o, Mario tak pragnę
być znów w Twych ramionach!

Ty podaj mi dłoń
pomkniemy przez łąkę
jak para kochanków
po zielonej trawie
ku rzece gdzie rosną
najpiękniejsze chabry...

Już maki czerwone
te nad stawem mlecznym
chylą się ku słońcu
- grzać się chcą i kwitnąć

A młody borowik
co spod liścia wyjrzał
- tego niczym dłoń Twa -
mruczy Tobie blues'a , o Mario
tak tęsknię!
Błagam, nie opuszczaj!

Powoli zmierzch kroczy -
czas ucztę rozpocząć!
Spójrz! Tam wąż się wije
sprytny śliski heros
- smacznym będzie kąskiem
wszak głodni jesteśmy...
Więc?...
Rozpalmy ognisko
wrzućmy doń susz leśny
przytulisz się do mnie
o Mario, ma pani!
Rozkosznie spojeni
padniemy na ziemię
A wonna żywica
do snu nas utuli...