Już raz mnie ktoś porzucił
I nie wrócił
Już raz mnie ktoś szukał
I nie znalazł
Raz też mnie ktoś próbował pocieszyć
Bierne były jego starania
I kiedyś ktoś zechciał być ze mną
Lecz w swoim sercu mnie nie znalazł

I nie jest to wina złego charakteru
Ani nieśmiałości tak tajemniczej
To wina prawdy, i tego, że jednak
O kimś innym marzę bardziej skrycie

W wielkich oczach zatapiam ludzkie twarze
A ich na co dzień setki wypatruje
Wśród nich nie ma Ciebie
Nie ma Twoich rąk
I nie ma tego, co mi o Tobie mówi

Popatrz raz chociaż na ziemię
Wejrzyj z chmur błękitnych
Odnajdź mnie w fałszywym tłumie
Odnajdź i do siebie sprowadź