uścisk dłoni szkieletów pod osłoną wieków
i nagle tyle domysłów o istotę rzeczy
o kierunek spojrzenia pustych oczodołów
i ruch warg spierzchniętych w podzięce
za życie

i spory, czy żołnierski to uścisk
krwawego braterstwa
czy niespełniona obietnica
pośmiertnego razem

ślad miłości języka w wędrówce
po skórze pod bielą tuniki
i taniec iskier na napiętych
zmysłowo cięciwach

a czasu wciąż za mało na odpowiedź
równie żywą jak dotyk
pozostawmy więc znak przymierza
nieodgadniętym na kolejne stulecia

w muzealnych gablotach
pośmiertnie tajemnych