poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Czwartek, 25.04.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy FRASZKI Chimeryków c.d. ,, limeryki" Co to jest poezja? EKSPERYMENTY playlista- niezapomn... "Na początku było sł... Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... Monodramy

Ostatnio dodane Wiersze

	by nigdy nie zaszło ... Marionetka Ti ti ta Oczekiwać złota od p... GENEZA BUNTU Od ust do ust... walkwoman taki spokój jest prz... ISIDORE LILLIAN (oko... Wieczór autorski alb...

Wiersz - tytuł: Punkt widokowy ze tężeniam Sky Tower w budowie

	To była para staruszków. Ku schyłeńku, z nieprzyziemną aurą, przed nimi i za nimi. Ponad miesiąc drobionymi kroczkami szorowali drogę do domu. Po linii tramwajowej, między szpitalną salą a zaokiennym rozgałęźnikiem. Dolewali się przez nie jak wenflon. Aż po rojenia palców. Dodane przez Grain dnia 17.10.2019 14:03 ˇ 4 Komentarzy · 405 Czytań ·

Komentarze

Grain dnia 17.10.2019 14:08
Punk widokowy ze stężeniami Sky Tower w budowie

To była para staruszków. Ku schyłeńku,
z nieprzyziemną aurą, przed nimi i za nimi.

Ponad miesiąc drobionymi kroczkami szorowali
drogę do domu. Po linii tramwajowej,
między szpitalną salą a zaokiennym rozgałęźnikiem.

Dolewali się przez nie jak wenflon.
Aż po rojenia palców i pamięci.

koma17 dnia 18.10.2019 10:01
Patrzę na wiersz z sympatią. Bo Wrocław, bo przesiedleńcy, bo staruszka ze staruszkiem.
Pozdrawiam

Grain dnia 18.10.2019 11:07
Punk widokowy ze wznoszoną konstrukcją Sky Tower

To była para staruszków. Ku schyłeńku,
z dojadaną po nich, przejrzałą aurą.
Tego co przed i bardziej za nimi.
Z drobionych kroczków, którymi miesiąc
dopieszczali powrotną drogę.

Między szpitalną salą, pod ich linię tramwajową
z zaokiennego rozgałęźnika.
Wypełniając jego tło, jak podawany kontrast
nie wlewali się przez wenflon.

A jednak w rojenia dłoni. Aż po nawroty pamięci.

Robert Furs dnia 21.10.2019 12:21
to taki wiersz o mnie, smutny wiersz, pozdrawiam,

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	XVIII OkP o "Cisową ... V edycja OKP im. K. ... poezja_org Spotkanie Noworoczne Nagroda Literacka m.... VII OKL im. Bolesław... XVIII Konkurs Liter... Zaduszki literackie U mnie leczenie szpi... XXIX OKL Twórczości ...

Użytkownicy

	Gości Online: 11 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego