już nie musimy siać głupoty
dbać o nią pielić i podlewać
doraźność zdjęła z nas kłopoty
póki co sama się rozsiewa

rośnie zdrowiutko jak na drożdżach
sięgając aż po szczyty władzy
nie kryje się więc łatwo poznać
nie trzeba wcale znać się na tym

zbędny obornik czy nawozy
te produkuje sobie sama
oddając rozum snom w depozyt
z życia w istocie czyniąc dramat

a cała reszta w swojej masie
z letargu wyrwać się nie umie
będzie żałować poniewczasie
że się nie chciało chcieć rozumieć

...
dla zbyt wielu myślenie
jest zwyczajnie cierpieniem
jest wyzwaniem którego
tak się lęka populizm
nikt nie lubi przegrywać
ale czasem tak bywa
wstyd tym większy że nawet
na poletku kultury

pierwszy z brzegu dysonans
który świadczy źle o nas
z jednej strony Tokarczuk
i Noblowska Nagroda
z drugiej strony zaś Zenek
Chopin disco piosenek
kiepski dowcip któremu
rosną tłuszcza i broda

w miecz nie zmienią się pióra
cierpi zatem kultura
skoro łatwiej zastąpić
decybelom Biegunów
gdy zawłaszcza suweren
kino teatr operę
wkrótce będzie za późno
na szukanie rozumu