obiektywnie rzecz ujmując
czas nie jest niczym innym
jak przepływem znaków
świadectwem
że będąc istotą procesu biologicznego
uciekam od tego co nie istnieje
- niezmienności

mój umysł który rejestruje
wszelkie zmiany
i jest autorytetem przestrzeni
na twierdzenie
- co wieczne i nieskończone
jest doskonałe -
oznacza Bóg jest wszędzie
w każdej przemianie, znakach
zasadach i sytuacjach

a ja co najwyżej
mogę doprecyzować własne życie