poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Poniedziałek, 03.11.2025

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy playlista- niezapomn... Czy ten portal "umarł"? Co to jest poezja? "Na początku było sł... Czy są przechowywane... GRANICE POEZJI Bank wysokooprocento... Limeryki Forma strony interne... HAIKU

Ostatnio dodane Wiersze

	wybiórczość Strz... szcz... a id... Strach - zapis snu 2... wszyscy w domu Zgryz z niedopałkiem Głód Tik-tak karmazyn Douve Spotkanie z Putinem,...

Wiersz - tytuł: poparzeni miłością

	kochanie czy ty jeszcze pamiętasz jak z wiankiem na głowie wypełniałaś przestrzeń leżąc na łące nasyceni zapachem ziół uwolniliśmy z mgielnych obłoków witraże świątyni praktyk seksualnych wypalanie trawy to haniebny proceder co czerni nasze dusze Dodane przez mikesz111 dnia 07.03.2020 04:20 ˇ 7 Komentarzy · 494 Czytań ·

Komentarze

Ola Cichy dnia 07.03.2020 08:18
No właśnie, to wypalanie trawy...
O.

Janusz dnia 07.03.2020 10:07
Interesująca konkluzja - to tak, jakby wypalić wspomnienia... :)
Moc pozdrowień.

lunatyk dnia 07.03.2020 10:23
Kiedyś to były prawdziwe łąki :-)

koma17 dnia 07.03.2020 15:45
Lepiej, by łąka płonęła miłością, niż strasznym ogniem zabijającym wszystko, co żyje.

małgorzata sochoń dnia 07.03.2020 18:08
"kochanie
czy ty jeszcze pamiętasz
jak z wiankiem na głowie
wypełniałaś przestrzeń
leżąc na łące"

- jest w tym wypełnianiu przestrzeni jakaś prawda, czy też prawidłowość.

Ktoś zakochany, a też i ktoś kochany, może tak silnie odczuwać symbiozę ze światem, a nawet się z nim utożsamiać, widząc go dodatkowo w samych szczęśliwych barwach, że jest... WIELKI!

Mówi się:
Rozpiera mnie radość!
Rozpiera mnie szczęście!

"wypełniałaś przestrzeń
leżąc na łące"

- ładne.

Mam w swojej książce "Liryki domowe" wiersz, w którym spróbowałam opisać ten stan:

kobieta zakochana

kobieta zakochana
jest nowa
i ładna

większa od miasta
większa od wszechświata

biegnie po niebie
bez zegarka

ziemię odmładza niebieskim swetrem

PaULA dnia 07.03.2020 23:41
Jak to się wszystko zmienia. Pozdrawiam:)

mikesz111 dnia 09.03.2020 15:31
Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania.
Małgorzata Sochoń trafiłaś w punkt, pozdrawiam.

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	ANTOLOGIA W OBRONIE ... "W ŚWIECIE SŁOWA -PO... XVIII Ogólnopolski K... XLV Konkurs Poetycki... Wieczór debiutu ksią... Turniej jednego wier... Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera...

Użytkownicy

	Gości Online: 27 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego