dnia 13.03.2021 13:15
wciągający wiersz |
dnia 13.03.2021 13:20
Bardzo ciekawy melanż krajoznawczo- kulturoznawczy z elementem przenikania religii, nad którym czuwa zapach oliwnych drzew. Pozdrawiam. |
dnia 13.03.2021 16:47
Dobry wiersz. |
dnia 13.03.2021 16:56
Wrócę - są wiersze do powrotów - ten do nich należy :-) |
dnia 13.03.2021 19:44
Odbieram podobnie do silvy :)
Moc pozdrowień. |
dnia 13.03.2021 23:44
"ruchomy promyk wieczności" można uchwycić w każdym krajobrazie, nie tylko w pejzażu minaretów - dla mnie ich odpowiednikami są jodły i świerki w Tatrach - - bez "tonących kobiet"... |
dnia 14.03.2021 03:07
Ciekawy.
Jak silva, ale "siedziałem pośród" sugeruje jednak głębszą zależność.
Pozdrawiam.
Ola. |
dnia 14.03.2021 05:03
Blisko nieba? Tam zabłąkane światła jak aureole wszystkich świętych, które rozpraszały wytarte freski. Leniwy dryf dróg podświetlany promykiem wieczności ukazywał ludzi grających w życie. Wszyscy z trudem przedzierali się przez zapadającą noc.
Krajobraz blisko nieba, widziany oczami twojego wiersza jest bardzo interesujący, mnie się bardzo podoba, dlatego zapisałam jego streszczenie. |
dnia 14.03.2021 11:34
zastanawiam się czy to wspomnienia peela, czy autora, :)
wiersz bez patosu, bez przesadnych słodkości - rzeczywisty, :) pozdrawiam, |
dnia 14.03.2021 15:35
adaszewski, Robert
Dziękuję za opinię. Pozdrawiam |
dnia 14.03.2021 15:44
silva
Anatolia to istotnie miejsce, gdzie ścierały się, ale i koegzystowały poprzez setki, a nawet tysiące lat przeróżne kultury i religie. Dziś jest to obszar właściwie jednolity narodowościowo i wyznaniowo. I wcale to nie służy tym, dla których ważna jest postać św. Pawła z Tarsu. O takich sprawach warto pamiętać w stanie uniesień ideologicznych.
Pozdrawiam |
dnia 14.03.2021 15:47
lunatyk
To miłe. Też mam wiersze, ale i miejsca, do których lubię wracać. Pozdrawiam :-) |
dnia 14.03.2021 15:48
Janusz
Dzięki, pozdrawiam :-) |
dnia 14.03.2021 15:57
jaceksojan
Właśnie, to ważne, żeby nie trzeba było wciąż przypominać o "tonących kobietach". W świecie tego wiersza to wciąż głównie mężczyźni "grają w życie", to oni są powołani do interpretacji i egzekwowania praw świętych ksiąg. Polecam, jeśli jeszcze nie czytałeś, Śnieg Orhana Pamuka. |
dnia 14.03.2021 15:59
Ola Cichy
Dziękuję za wizytę. I, dla jasności, byłem wśród nich, ale nie byłem jednym z nich.
Pozdrawiam |
dnia 14.03.2021 16:10
Kazimiera Szczykutowicz
Bardzo dziękuję. Każda ze strof wiersza miała być czymś w rodzaju osobnego fresku. A wszystkie razem miały być obrazem Anatolii, moim obrazem. Jeśli wzbudziło to Twoje zaciekawienie i aprobatę - to cóż lepszego może spotkać autora.
Pozdrawiam z uśmiechem |
dnia 14.03.2021 16:13
Robert Furs
Dziękuję za komentarz. Tak, mieszkałem tam kilka lat.
Pozdrawiam |
dnia 14.03.2021 23:38
Vic51; dzięki za polecenie dobrej lektury bo dobrego artysty słowa - skorzystam! :) |
dnia 14.03.2021 23:43
czytałem Śnieg, znakomite.
twój tekst też znakomity. żywy.
aż poczułem piasek w zębach. |
dnia 15.03.2021 16:49
Podoba się bardzo. Pozdrawiam,A |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)