język jak kołowrotek
słowotok nawleka
malujmy nim uśmiech
drugiego człowieka

gdy ci sąsiad podrzuca
zimnych głazów skały
poszukajmy w nich serca
a będą nas grzały

komu merdać ogonem
na kogo kły szczerzyć
bądź sobą przestań błaznom
nawiedzonym wierzyć

kto nauk matki ojca
często zapomina
temu się łaska pańska
na koniec wypina

jeśli myślisz że viagra
czucie ci zastąpi
miłemu i szczodremu
uczuć nikt nie skąpi

ułożyć ze słów bukiet
to nie lada sztuka
ten ma wielu przyjaciół
kto do serca puka

ten kto z serca wybacza
nadto się nie trapi
czyni z wrogów przyjaciół
w życia topografi

dobrze jest segregować
to co w ucho wpada
żeby wroga nie zrobić
z dobrego sąsiada

bywa że racje stanu
czucie zawężały
mocarstwa i narody
mitami się stały

tyle z tego życia
przyjemności mamy
ile słów i gestów
dobrych rozsiewamy