 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: deprywacja |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 02.01.2022 18:00
Ciekawie (ładnie to za mało) zakrzywia Pani czas w wierszu. Tego nikt Pani nie odbierze. |
dnia 02.01.2022 20:40
Kosmicznie, gdze czas i przestrzeń są względem, w zestawieniu do własnego minikosmosu, tęsknotą za właściwym słowem (poezją), przemijaniem. Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam, A |
dnia 03.01.2022 13:15
Niezwykle zmysłowy wiersz! Udaje się Pani stworzyć intymność między słowami, wymiarami, czasem, tym co materialne ( tkanki) jak i tym, co ulotne. Prawdziwa światłoczuła liryka, pozdrawiam serdecznie, D. |
dnia 03.01.2022 14:50
nieobojętny kosmos
wygładza martwy naskórek
--- może to?.... |
dnia 03.01.2022 16:14
jestem głodna słów - to mi się podoba, bo przywraca wiarę, że ktoś ceni to, co inny ktoś pisze czy mówi. To pocieszające, że zaczynamy cenić słowa. Pozdrawiam. |
dnia 03.01.2022 19:38
no cóż, życie wiersza, byt inteligibilny musi przypominać kosmos i te wszystkie terminy o światach równoległych - somy, psyche i ducha przezierczo znajdują swoją wymowę w tekście, rodząc metatekst, rodzaj przeniesienia albo podmianę wartości pojęciowej, semiotycznej. Mnie przekonał. |
dnia 03.01.2022 19:44
chyba najbardziej zastanawiający jest tu sam tytuł, bo niby oczywisty ze względu na charakter otwarcia się - wyznania poetyckiego, jakim jest każdy wiersz, ale ma wymowę jakiejś utraty czegoś prywatnego, osobistego, co nie jest nigdy jednoznaczne, zważywszy na częstą w wierszach poezję roli - maski. Ciekawie się czyta. |
dnia 03.01.2022 21:38
Dwie pierwsze urocze, trzeciej nie rozumiem, ale : "Miejscem spotkań do których pragnę wracać" - wiersz. Kupiłem to. :) Pozdr. |
dnia 04.01.2022 20:19
mi się wiersz czyta jako 2 i 3 strofka. no i wtedy z innym tytułem. ale to tyko moja fanaberia. |
dnia 05.01.2022 11:19
Pięknie dziękuję za Państwa przemyślenia i czas spędzony z wierszem.
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku. Pozdrawiam. |
dnia 05.01.2022 16:39
Najlepsza trzecia, trochę mierzi mnie "naskórek', ale to chyba drobiazg.
duchem oraz ciałem - nie wiem dlaczego ciałem i ciała pozbyłabym się.
Dobry wiersz, pozdrawiam :) |
dnia 05.01.2022 19:21
Pani Bogusiu, wiersz jest osadzony na granicy dwóch światów i tak też
w niego wchodzę. Założeniem była taka właśnie mentalność tworu, stąd duch i ciało.
Nie mogę pozbyć się ciała, bo wers z naskórkiem, poniekąd do niego się odnosi, z nim koreluje. Miejsce spotkań jest takie trochę zawieszone...
Pan Jacek Sojan swoimi komentarzami (zwłaszcza drugim) bardzo trafnie uchwycił istotę tego, co pomiędzy.
Bardzo dziękuję za odwiedziny i własny punkt widzenia. Serdecznie pozdrawiam. |
dnia 06.01.2022 11:20
na granicy światów (tego i "tamtego", wewnętrznego i zewnętrznego, byłego i przyszłego itd.) wszystko może zmienić kierunek. Druga cząstka - szczególnie dla mnie wymowna, jakby skarga peelki na "ból duszy"? A może tylko pogodzenie się z aktualnym stanem?... Jest w wierszu ból, a może tylko ból wiernych blizn, z przebłyskiem nadziei, że to, co martwe (naskórek) jednak może jeszcze odżyć, przemienić się? Dobrze się czytało i myślało przy lekturze. Pozdrawiam serdecznie, i do Siego, Ewa |
dnia 07.01.2022 19:03
było się i czytało, dla mnie naskórek, łuszczący się naskórek kosmosu odgrywa tu istotną, by nie powiedzieć kluczową rolę, pozdrawiam Autorkę |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)