w ten andrzejkowy spokojny wieczór
człek się spodziewał sportowych wzruszeń
nie sądził mimo niedobrych przeczuć
że przyjdzie przeżyć takie katusze

na piłce znając się nie najgorzej
trzeźwo oceniał drużyny szanse
po trosze licząc na wsparcie boże
usiadł z właściwym czasu dystansem

to co oglądał go szokowało
nie chciało mieścić się w siwej głowie
w telewizorze niebiesko-biało
gdzie się podziali nasi mistrzowie

gdy mecz się skończył nie mógł się ruszyć
zażenowanie z poczuciem wstydu
rozpanoszyło się w jego duszy
kierując myśli w stronę ZBOWiDu