jestem
kim jestem

a więc struną
później atomem wodoru
karbokationem
organiczną cząstką
wreszcie
brzmię rozdźwiękiem
pomiędzy wiedzą
a istotą wdzięku

na obrazie wyglądam
na obrażonego
za brak
podobieństwa

kiedy wyrzynają mi się zęby
wyżyny wiedzy są już
międzygalaktyczną abstrakcją
zaś czwartorzędowa paraidolia
grawitacyjnie osiąga poziom
zabobonu
w przesądzie ostatecznym

nic nie pomoże ofiara
tych kilku wyłamujących się
przed końcem podróży