wszystko i kto da więcej
ale to zbyt dużo śmiało

nic
to nieznośna lekkość
jak na linie między ciałem a cieniem

potem składasz ręce

do prawdy mój aniele
przepaść przecież niejedna miłość
droga w podskokach może okruchy
i o krok od siebie potem prosto w serce

i
więcej grzechów nie pamiętam
kruchy jestem jak opłatek
gofr może szkło na początek
woda z którejś studni

jak lubisz
jak chcesz