Tęskno mi, tęskno.
Tęskno za tobą.
Gdzie się podziałaś?
Nie tą poszłaś drogą?

Już wieczór nadchodzi.
Już pora najwyższa
by wrócić do domu,
w domowe zacisze.

Ja właśnie w zaciszu
w swą głębię zajrzałem,
czy wszystko, jak trzeba,
czy są jakieś żale.

I stało mi smutno,
że wciąż chyba nie wiesz
co znaczysz ty dla mnie,
co czuję do ciebie.

A trzeba powiedzieć -
w dni nawet powszednie
jak tlen, jak powietrze
mnie jesteś potrzebna.

W czas nawet najgorszy
wracają marzenia
od twego uśmiechu,
ciepłego spojrzenia.

Dlatego wciąż czekam
dzień każdy od rana,
nadziei nie tracę.
I jakbym zapomniał:
kto odszedł w nieznane -
do domu nie wraca.