poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 05.10.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
playlista- niezapomn...
slam?
Cytaty o literaturze
Co to jest poezja?
,, limeryki"
Chimeryki 2
FRASZKI
Poezja dla dzieci
Chimeryków c.d.
Ostatnio dodane Wiersze
od wczoraj do jutra ...
kawał drogi
Romantica
legginsy to przedmio...
Przychodzą do nas na...
Przemijanie
Musisz coś z tego mieć
Baltazar Hubmaier na...
Cienie we mgle
Jesteś drogowskazem
Marcin Jurzysta - A oto odłączył się kamień... - recenzja tomu "Piąte królestwo" Romana Honeta
Patrzyłeś, a oto odłączył się kamień, mimo że nie dotknęła go ręka ludzka, i ugodził posąg w jego stopy z żelaza i gliny, i połamał je. Wtedy natychmiast uległy skruszeniu żelazo i glina, miedź, srebro i złoto – i stały się jak plewy na klepisku w lecie; uniósł je wiatr, tak że nawet ślad nie pozostał po nich…

Dn 2, 34-35

1. To słowa pochodzące z Księgi Daniela, w której Daniel tłumacząc sen króla Nabuchodonozora, mówi o następujących po sobie czterech królestwach, po których ustanowione zostanie wieczne i niezniszczalne piąte królestwo, kamień odrywający się od skały, niszczący wszystkie mocarstwa ziemskie i zajmujący ich miejsce. Piąte królestwo Romana Honeta (będące przecież piątą książką poetycką autora alicji) to również obraz upadku i katastrofy, tu również, jak w biblijnej księdze, kruszeje posąg z żelaza, gliny, brązu, srebra i złota, wszak już w pierwszym wierszu czytamy, że „nie ma już prążka srebra”. Jednak to, co rodzi się na zgliszczach poprzednich czterech królestw, nie jest ani lepsze, ani tym bardziej niezniszczalne, trawione jest przecież tą samą chorobą, „tym wszystkim wciąż rządzi grzyb i robak”.

2. Piąte królestwo Honeta to przestrzeń katastrofy przeczuwanej i zarazem spełniającej się na oczach bohatera. Nie po raz pierwszy Honet wplata w swoje apokaliptyczne wizje motyw hitlerowskich Niemiec i Holocaustu. Jest to tylko jedna z masek kataklizmu, który dojrzewa jak larwa pasożyta gdzieś płytko pod skórą, by wydostać się i rozmnożyć. Rzeczywistość nieustannie rozpada się, „ciemność żłobi skazy” w czasie i pamięci, pozostaje tylko samotność wśród mgieł i pustyń. Gdzieś słychać, jak „wiatr potrąca wisielca”, utopijnego marzyciela próbującego zawisnąć gdzieś pomiędzy niebem i ziemią, by nie podlegać żadnej rzeczywistości.

3. W tytule wiersza „człowiek, który wędrował przez węża” można usłyszeć echo innej wizji, tej, w której Morrison śpiewał: „Ujeźdź węża. Ujedź węża”. W obu wizjach chodzi przecież zgoła o to samo – to już koniec, to już koniec... Pozostaje przyglądać się upadkowi i zagładzie, fotografować upadek i zagładę, zapisywać katastroficzny dziennik, bo bohatera Piątego królestwa „ogarnia zmierzch”, bo nawet wściekłość na taki stan rzeczy nic nie da, nie może przecież wystarczyć i dlatego zamienia się w żal po minionym.

4. Nie wystarczają ani „eksperci wschodu od zupy i buddy”, ani „znawcy zachodu” i ich „prochy małpy w urnie”, ani „dyżurni szamani od niedorzeczności” i „nieprzytomni mężczyźni smakujący wiersz w światowym dupsku biblioteki”. Nikt nie pamięta, czy Chrystus „niósł krzyż, czy toczył kulę”, a jeśli robił to drugie, to czy nie podzielił losu Syzyfa. Nikt nie usunie „smrodu dworcowych toalet” i innych podobnych przyczółków, w których lęgnie się ciemność. Ręce są już zmęczone uporczywym „podtrzymywaniem kręgów na wodzie”, teraz unoszą się w geście kapitulacji.

5. Punkt zwrotny w każdym curriculum vitae – zdaje się mówić bohater Piątego królestwa – następuje, gdy tylko po raz pierwszy uświadamiamy sobie, że ta historia posiada koniec. Życia zaczyna gwałtownie ubywać, gdy tylko „po raz pierwszy znajdziemy ścierwo”, to z nim do samego końca będziemy się porównywać. To samo ścierwo będzie już zawsze „siadało naprzeciw i sikało” w samym środku naszych snów.

6. Doskonałość poddanych Piątego królestwa polega na tym, że tak łatwo znikają, pozwalają się zutylizować i tym samym nie pozwalają się powtórnie odnaleźć. Znika Ladziński – „syn słońca w butelce”, osierocając szklanki i hantle, znika „przywieziony do domu starców” mężczyzna z książką Verne’a w dłoniach, znika również „miłość – ptak już nigdy”. Bo „maestria anatomii” to „cisza po niej”.

7. W tej wątłej i kruchej przestrzeni istnieje się tylko względnie, tak jak istnieje ogród Ochmańskiego. Zupełnie jak u skrajnego sensualisty Berkeleya, u Honeta istnieje tylko to, czego doświadczamy, a raczej to, o czym jeszcze pamiętamy. Pełni jesteśmy tego, co martwe, co gotowe z nas wypaść, gdy tylko pochylimy się, zapatrzeni gdzieś na „cień w jeziorze”.

8. Tymczasem nie wystarcza również pamięć, „ta noc mknąca po niebie […] zużywająca paliwo i spermę”. To niedoskonałe naczynie przechowuje to, „co było między nami”, to, co teraz odchodzi, zabierając i ciebie, i mnie jednocześnie. Pamięć to urna, w której zostaje spopielony ból – jedyna „pamiątka stamtąd”. Pozostałe „pamiątki i twarze są niewierne”, lgną do straty, do zapomnienia. Tylko proch jest wierny, tylko proch zostaje, tylko proch „tak w nas pracuje, tak boli”…

9. Na Piąte królestwo Romana Honeta nie można pozostać obojętnym. Tych wierszy nie czyta się tak po prostu, są jak dożylna kroplówka, w której autor pomieścił powalającą (być może prawnie zakazaną) mieszankę.

Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko! Odwiedź i ty Piąte królestwo, które wcale nie leży za siódmą górą i siódmą rzeką, jest tuż, tuż, zupełnie blisko, być może już teraz w nim mieszkasz, chociaż jeszcze o tym nie wiesz.


Roman Honet, Piąte królestwo, Biuro Literackie, Wrocław 2011.


Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Informacja o blokadz...
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
Użytkownicy
Gości Online: 7
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

70515882 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005