poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 25.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Chimeryków c.d.
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
Tryptyk z czapy
by nigdy nie zaszło ...
Marionetka
Ti ti ta
Oczekiwać złota od p...
GENEZA BUNTU
Od ust do ust...
walkwoman
taki spokój jest prz...
ISIDORE LILLIAN (oko...
Wiersz - tytuł: DRUGA STRONA ŚWIATŁA
                        Stefanii Kremskiej

                        Światło, skalpelu
                        tnący zwiotczałą skórę złudzeń.

                                         Maciej Woźniak

W końcu następuje powolny rozkład
jazdy. Butwiejące synapsy kruszą
kierunki, opony mózgowe łapią
gumę na złamanych wskazówkach. Dokąd

jeszcze można uciec, gdy wszystkie drogi
prowadzą do celi, a natrętna krew
wciąż puka do serca jak akwizytor:
Kup cegłę! Kup cegłę! Zbuduj wyższy mur!

Skryte pod całunem ciała dziecko gra
w klasy z czasem, w berka z pamięcią,
układa ze wspomnień pasjanse. "Kto to?"

- pyta patrząc na puzzle twarzy. W strychach,
piecach i piwnicach czuwają cienie.
Dna studzien cierpliwie nicują światło.
Dodane przez Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 01:15 ˇ 46 Komentarzy · 2014 Czytań · Drukuj
Komentarze
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 01:30
Pamięci mojej babci.
cecot dnia 15.01.2010 08:39
Moja babcia zawsze mówiła,że za domem ma swój kawałek nieba.W jej oczach do dzisiaj widzę tamto przekwitające światło.
IRGA dnia 15.01.2010 09:07
"W srychach,/ piecach i piwnicach czuwają cienie". Napisał Pan piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie. Irga
IRGA dnia 15.01.2010 09:08
"w strychach" miało być, przepraszam :)
Dora Spenlow dnia 15.01.2010 09:24
Niesamowity klimat Pan stworzył, znów skojarzenia z Eliotem "północ potrząsa pamięcią, jak szaleniec potrząsa uschniętym geranium".
Ciekawy jest też dla mnie kontrast pomiędzy dwiema pierwszymi strofami, a dwiema ostatnimi. Dobry wiersz. Pozdrawiam.
jacekjozefczyk dnia 15.01.2010 09:31
Panie Grzegorzu, w wierszu "Działy", określił Pan niegdyś szpital
jako miejsce, gdzie "chorych zmienia się częściej niż pościel".
Niestety, moje skojarzenia są bardzo podobne. Najbliższe mi
osoby (rodzice, dziadkowie) zakończyły tam życie, stając się
przy tym ofiarami lekarskich błędów i niedopatrzeń. Nie jest w stanie wymazać tego z pamięci fakt, iż w tych samych placówkach przychodziły na świat osoby mi bliskie.
Życzę Panu, aby ten "bilans" przesuwał się w kierunku narodzin.
Pozdrawiam.
Jarosław Trześniewski-Jotek dnia 15.01.2010 09:50
Bardzo dobry wiersz I pointa Dna studzien cierpliwie nicuja swiatlo...
Pozdrawiam serdecznie:)
pustostan dnia 15.01.2010 10:20
o, podoba mi się, wyróżnia się, jest co patrzeć.
Elżbieta dnia 15.01.2010 10:28
Rzadko wpadam w zachwyty...piękna poetyka, klimat, perfekcyjne wykonanie, zresztą, jak to u Ciebie. Sprawiłeś mi wielką przyjemność tym wierszem. Czekam na następne i w ogóle cieszę się, że Cie widzę.
Pozdrawiam serdecznie :)
mercedes_ka dnia 15.01.2010 11:22
Grzegorzu, świetne wykonanie.Wiersz zamykasz bardzo ładną klamrą poetycką - tytuł i ostatni wers

" druga strona światła
dna studzien cierpliwie nicują światło "

pozdrawiam ładnie :)
Janina dnia 15.01.2010 12:16
Piękny wiersz, ładnie napisany. Pozdrawiam
księżycowy rower dnia 15.01.2010 12:18
To bardzo dobry wiersz z głębokim przesłaniem. Ostania strofa
ma wydźwięk... Jest się nad czym zastanawiać. I o to chodzi.
Gra.
księżycowy rower dnia 15.01.2010 12:18
To bardzo dobry wiersz z głębokim przesłaniem. Ostatnia strofa
ma wydźwięk... Jest się nad czym zastanawiać. I o to chodzi.
Gra.
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 12:18
cecot - świetnie powiedziane. Właśnie: przekwitające światło.
IRGA - dzięki; strych-góra, piec-ogień, piwnica-dół (ziemia).
Dora Spenlow - dzięki; jak to w sonecie ;-)
jacekjozefczyk - dziękuję bardzo za to te życzenia. Życzmy sobie tego wzajemnie. Babcia na szczęście umarła w domu, w otoczeniu, o którym mówi wiersz, choć pewien czas była w szpitalu.
Jotek27 - dzięki wielkie, pozdrawiam.
pustostan - cieszę się; to wiersz od serca, ale pisany głową :-)
Ela Tylenda - to dla mnie wielki komplement, Elu. Dziękuję serdecznie i pozdrawiam z Krakowa.
mercedes_ka - tak, taki zamysł kompozycyjny + motto z wiersza pt. "List do światła".

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie. Mam nadzieję, że babcia również jest przychylnie nastawiona do tego tekstu. To była bardzo bliska mi osoba.
romanwosinski dnia 15.01.2010 12:19
Aż chce się czytać. Pięknie napisane.
Pozdrawiam.
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 12:20
Janina i Kot - dzięki wielkie za wizytę. Pozdrawiam również.
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 12:24
romanwosinski - forma zobowiązuje :-) Jeśli podołałem, bardzo się cieszę. Pozdrawiam!
Katarzyna Zając - ulotna dnia 15.01.2010 13:31
zdecydowanie dobry wiersz - pełen treści i refleksji, miło znów Cię tutaj czytać, tym bardziej, że mistrzowsko sobie radzisz z słowem :). pozdrawiam :).
Krzysztof Kleszcz dnia 15.01.2010 15:40
Podoba się.
Szady siebr Daniel dnia 15.01.2010 15:45
Tabletka ze słów. Taka tabletka ból uśmierza. Podoba mi się. Pozdrawiam
bols dnia 15.01.2010 16:32
narracja w formie gry, zabawy; niejadnoznaczność rekwizytów łączy odległe przestrzenie, nostalgicznie i deikatnie.
pozdrawiam
Jerzy Beniamin Zimny dnia 15.01.2010 16:37
Czytać Wołoszyna, to sama przyjemność, ma w "sobie" wszystko co kręci i przenika głęboko. Doceniam bardzo Tego poetę.
JBZ.
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 16:39
ulotna - dzięki, za komplement. Czuję się zobowiązany, żeby na niego zasłużyć.
Krzysztof - dzięki za wizytę; u Ciebie też mi się podoba :-)
Daniel - tabletka; tak, można powiedzieć, że jest to "wiersz kompensacyjny", ale brzmi to zbyt górnolotnie, Twoja propozycja mi się bardziej podoba;
Beata - gra, jak całe życie; to podobieństwo do dziecka, pewną formę powrotu do dzieciństwa widać niemal u każdego "zaawansowanego" staruszka; i czasami jest to bardziej wzruszające niż przykre.

Pozdrawiam wszystkich!
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 16:41
Jerzy - cóż rzec... po prostu dziękuję i cieszę się niezmiernie. Pozdrawiam serdecznie. Miło, że wpadłeś.
Bogumiła Jęcek - bona dnia 15.01.2010 17:13
I dla mnie dobry. Serdecznie
:)
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 18:57
Dzięki, Bogusiu. Pozdrawiam ciepło.
Wojciech Roszkowski dnia 15.01.2010 19:49
Dobry.

Pozdrawiam
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 19:55
Dziękuję za wizytę, Panie Wojciechu. Pozdrawiam.
komaj dnia 15.01.2010 20:11
Bardzo dobry wiersz.
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 22:51
komaj - fajnie, że wpadłeś z wizytą; pozdrawiam.
Grzegorz Wołoszyn dnia 15.01.2010 22:53
*wpadłaś (sorki za pomyłkę)
Michał Murowaniecki dnia 17.01.2010 12:08
dawno Cię nie czytałem. pozdrawiam serdecznie.
Grzegorz Wołoszyn dnia 17.01.2010 17:09
Mam nadzieję, że warto było poczekać :-) Pozdrawiam również.
captain howdy dnia 17.01.2010 18:26
rewelacyjny.
Grzegorz Wołoszyn dnia 17.01.2010 18:52
capitain howdy - jeśli Ty tak mówisz, tym większa dla mnie satysfakcja. Dzięki wielkie. Pozdrawiam.
nitjer dnia 18.01.2010 00:19
Zawsze do tej pory odnosiłem wrażenie, że światło może ukazywać nam tylko jedną - tą jasną stroną. Ty pokazałeś, że niekoniecznie zawsze tak być musi. I kiedy światło skutecznie zbudzi swoje cienie przewaga jego jasności bywa, że zwłaszcza w sferze naszej percepcji, staje pod niemałym znakiem zapytania. On może wszystko przyćmić i przygasić. Szczególnie nasz entuzjazm. W takich trudnych momentach zaczyna być zupełnie tak, jak piszesz:


Butwiejące synapsy kruszą
kierunki, opony mózgowe łapią
gumę na złamanych wskazówkach

a natrętna krew
wciąż puka do serca jak akwizytor



Zaczynamy pod jej impulsywnie pulsującym wpływem próbować zbudować jeszcze wyższy mur. Odgrodzić się nim od wszystkiego, bodaj i od budzącego niepewność - odwróconego do nas nie najlepszą stroną - światła. Ale nie łudźmy się - ono mimo wszystko i tak wszędzie dotrze. Bywa przecież nawet i na dnach najgłębszych studzien. Wiersz bardzo mi się podoba. Jest życiowy i spójny z dołączonym mottem. Ostro rozprawia się z ludzkimi złudzeniami. No i tak sprawnie napisany. Nie sposób nie przyłączyć się do grona szczerze zafascynowanych tym nietuzinkowym tekstem.

Pozdrawiam serdecznie.
Grzegorz Wołoszyn dnia 18.01.2010 09:50
Dziękuję, Jerzy. Bardzo pięknie o "drugiej stronie światła" pisze Maciej Woźniak w książce "Obie strony światła". Stąd motto. Chodzi mi o sytuację egzystencjalną, gdzie każdy dzień jest gaśnięciem, każdy dzień, zamiast przynosić ulgę, buduje "wyższy mur", coraz bardziej odgradza od świata, zamyka w narastającej ciemności. Do tego dochodzi cierpienie, którego z wiersza można się tylko domyślać i o którym nie chciałem pisać wprost. Druga strona światła to też znak transcendencji, ale niejednoznaczny. I niech tak zostanie. Pozdrawiam serdecznie!
nieza dnia 19.01.2010 22:19
Boszzz, końcówka piękna , to znaczy dwie ostatnie strofy ....
skryte pod całunem ciała dziecko - mocarne
tym mnie kupiłeś
Pozdrawiam :)
Grzegorz Wołoszyn dnia 19.01.2010 22:39
Dzięki, Krysiu. Chętnie przyjmuję Cię na własność :-) Pozdrawiam serdecznie.
lulabajka dnia 22.01.2010 11:43
zabawne te zmyłki.
tracę trop w trzeciej strofie. zbyt poważny przeskok z tych cegieł do "całunu ciała dziecka"

pozdrawiam :)
Grzegorz Wołoszyn dnia 22.01.2010 13:34
Dzięki za wizytę i komentarz. Co prawda nigdzie nie widzę "całunu ciała dziecka", ale każdy ma swobodę odczytu. Pozdrawiam.
otulona dnia 18.02.2010 20:07
Czytałam ten wiersz nie raz, nie dwa. Nie wpisywałam się, bo cóz mozna napisać pod osobistym, takim świetnym wierszem.
Puenta rewelacyjna. Serdecznie :)
Grzegorz Wołoszyn dnia 07.04.2010 21:50
Dzięki Natalio. Z Twoich ust to dla mnie prawdziwe wyróżnienie. Pozdrawiam serdecznie.
stanley dnia 18.07.2010 18:45
opony mózgowe łapią
gumę /nie do przebicia, ale tak głupie, kabaret
Grzegorz Wołoszyn dnia 25.10.2010 13:03
Skoro tak mówisz...
woody dnia 15.01.2011 13:37
Chirurgicznie, wręcz naukowo opisany proces gaśnięcia. I przy tym doskonały wiersz. Jak to u Ciebie. Serdecznie pozdrawiam, znów zza oceanu.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 9
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67071391 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005