poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 28.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
mam urodziny !!
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Wiersz - tytuł: bez kija nie podchodź
w życiu jak w filmie
nie obejdzie się bez efektów specjalnych
dantejskich scen i czarnych charakterów
te niekiedy chcą złapać
a potem ja gonię jakby to miało sens

tymczasem wątek poznał drugie dno
i na wierzch nie wypływa

wolność w sztucznej kreacji
podobno jest najważniejsza
sztuka podziału ról
nie powtarzać słowa jestem
niezrozumiany
często nie rozumiem

sufler podpowiada nieproszony
nasze oddechy i modlitwy
byłby z tego niezły soundtrack


dziś gram pierwsze skrzypce
czy to tylko gościnny występ

czasem lepiej usiąść na jaskółce
posłuchać jak deszcz domaga się wstępu
na własne przedstawienie
wciąż jest
za zimno

Dodane przez Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 10:25 ˇ 35 Komentarzy · 2078 Czytań · Drukuj
Komentarze
JagodA dnia 10.06.2010 10:54
czasem lepiej usiąść na jaskółce
posłuchać jak deszcz domaga się wstępu
na własne przedstawienie


na własne przedstawienie
wciąż jest
za zimno


i ten sufler....

Skoro bez kija... to tylko uśmiech zostawiam.
:)
kasiaballou dnia 10.06.2010 12:38
ja bym to tak, j.n. - może coś się przyda.
- calinek, na kanwie calineczki, ale rozterki całkiem dojrzałe.
podoba mi się taka potrzeba odlotu, usankcjonowana realiami. poezja/muzyka/sztuka mogą być antidotum i to jednym, z lepszych, byle nie przesadzić ze skrzypcami ;) i o tym mówi do mnie wiersz.
pozdrawiam :)

jak w filmie -
nie obejdzie się bez efektów specjalnych
dantejskich scen i czarnych charakterów
króre chcą złapać a ja gonię jakby
to miało sens

tymczasem wątek na drugim dnie
i nie wypływa na wierzch

wolność w sztucznej kreacji a sztuka
podziału ról nie powtarza słowa jestem
niezrozumiany często
nie rozumiem

nieproszony sufler podpowiada
nasze oddechy i modlitwy
byłby z tego niezły soundtrack

gram pierwsze ale
to tylko gościnne skrzypce

czasami lepiej na jaskółce usiąść
posłuchać jak się deszcz domaga
wstępu na własne przedstawienie

wciąż
za zimno
Fart dnia 10.06.2010 12:39
I to jest artystyczne podejście. Masz talent, lekkie pióro, poczucie humoru i tą nutkę romantyzmu, którą bardzo lubię, szczególnie w męskim wydaniu.
Taką poezję zawsze pochwalę.
pozdrawiam
Idzi dnia 10.06.2010 13:03
Siebrze DANIELU, ja też pochwalę. Wiesz, co chcesz pisać i świetnie się w tym realizujesz. Tak trzymaj.
Pozdrawiam gorąco (+32C w cieniu!).
Idzi
Madoo dnia 10.06.2010 13:30
ciekawy :)
Oxie dnia 10.06.2010 15:33
Ciekawa puenta. Pozdrawiam ciepło.
Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 15:57
JagodA, uśmiechem Twym uraczony uśmiechem odpowiadam. Pozdrawiam

kasiaballou, to Twój drugi mix mojego tekstu. Nie wiem jak Ty to robisz, ale lubię Twoje przeróbki. Powyższą przeróbkę potraktuję jako Twoje widzenie mojego tekstu, a za odczyt dodatkowo podziękuję. Pozdrawiam serdecznie

Fart, pozostało mi podziękować za Twój komentarz. Miłego wieczoru. Hej!

Idzi, dziękuję za pochwałę. W dniu dzisiejszym nawet chłodne pozdrowienia bym od Ciebie przyjął. Ja wysyłam Tobie serdeczne w komforcie termicznym.

Madoo, zaczynam inaczej percepować Twoje komentarze. Przecież to jedno słowo w Twoim komentarzu może zastąpić, wyrazić, równoważyć i równoznaczyć wiele innych. Po cóż więc pisać wiele, skoro jednym słowem można się odnieść odpowiednio? Faktycznie, to jest ciekawe:)
Z uśmiechem serdecznym i w podzięce za komentarz kłaniam się i pozdrawiam. Miłej pory dnia życzę, w którą niebawem wejdziesz, gdzieś tam, gdziekolwiek jesteś.

Poetki z kuchni, moje drogie, dziękuję za dostrzeżenie i komentarz. Pozdrawiam serdecznie
Janina dnia 10.06.2010 15:58
W Twoim wydaniu zawsze ma sens Danielu i wątek zawsze wypływa. Coraz wyżej fruniesz, a że kochasz jaskółki i deszcz, to o wrażliwości świadczy. Piękny wiersz Danielu. Poeta dziwi się i często nie rozumie. " Nie ten najlepiej służy, kto rozumie" (Miłosz)
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 16:39
Janina, dziękuję Ci za komentarz. Jak to już kiedyś zostało napisane, w Twoich słowach czuć drugiego człowieka.
Pozdrawiam serdecznie
Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 16:48
Jest tylko pewna mała kwestyjka, na którą chciałbym zwrócić uwagę. usiąść na jaskółce może być traktowane, i ja tak to potraktowałem, jako związek frazeologiczny. Wiąże się ten związek z teatrem i oznacza zajmowanie miejsc na najwyższym balkonie, na galerii (zazwyczaj najgorsze miejsca w teatrze)
Stąd też uważam, że nie powinno się, w tym akurat związku, cokolwiek przemeblowywać, tak jak zostało to zaproponowane powyżej: czasami lepiej na jaskółce usiąść
Łatwo jest w ten sposób zgubić sens. Pozdrawiam
IRGA dnia 10.06.2010 17:06
DANIELU, podoba mi się Twój wiersz, zawarte w nim przesłanie. Meble poustawiane właściwie ;). Ja, na własny użytek, przestawiłam jedynie "sztukę podziału ról" na koniec i to po eterze. Serdeczności. Irga
rabi dnia 10.06.2010 17:36
ładna abstrakcja
ostatnie dwie świetne

pozdrawiam
Black Baron dnia 10.06.2010 18:30
No ja myślę autor na wścekliznę zaszczepiony ....w stylu-kurde w morde (tłum . wg ,,Słownika Wiewióra Polskiego)- goodoberski.;)cmok
Jarosław Trześniewski-Jotek dnia 10.06.2010 18:51
Danielu ,bardzo dobry i piękny wiersz, końcowa cząstka- zarąbista, kiedys uwielbialem oglądać spektakle z jaskółki:):):)
Pozdrawiam ciepło i jubileuszowo:)
Katarzyna Zając - ulotna dnia 10.06.2010 20:14
ciekawie :), dobrze, że napisałeś wyjaśnienia związane z jaskółką, teraz inaczej czytam ten fragment, bo wcześniej gdzieś mi tam w wyobraźni szybowała calineczka ;).
pozdrawiam.
Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 21:00
IRGO, dziękuję za komentarz. Nad propozycją przemeblowania pomyślę. Dziękuję za wskazówkę. Pozdrawiam Cię serdecznie

rabi, miło mi. Pozdrawiam

Napoleonie, kto wie? Dawno temu się szczepiłem i nie pamiętam na co to było;) Pozdrawiam

Jotek, dziękuję Ci za postój na moim przystanku i za wpis dziękuję. Pozdrawiam Cię serdecznie

Kasiu, cieszę się, że zaciekawił Cię mój tekst. Z tą calineczką też mogło być ciekawie:)
Pozdrawiam i kłaniam się
Papirus dnia 10.06.2010 21:26
Jaskółka siostra burzy, chciałoby się rzec. Od razu przychodzi do głowy piosenka Stana Borysa. Bardzo ciekawy, nostalgiczny wiersz. Pozdrawiam.
kasiaballou dnia 10.06.2010 22:56
ej, ej
dajcie już spokój calineczce - jest w porząsiu; wszak peel siedzi "na", a nie" w" jaskółce, no, tak?
- tak
:D!
poza tym, idąc (z interpretacją) dalej - na spektaklu/w jaskółce, czy podczas seansu - /rząd pierwszy, plac pierwszy/ jest odlot czy nie ma?
jest - i to bardzo smutny/niekomfortowy/wręcz dramatyczny i całość jak najbardziej gra msz ..;)
pozdrawiam Wszystkich serdecznie :))
Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 23:05
Papirus, cieszę się na Twoją obecność i zainteresowanie. Pozdrawiam

Kaśka, no nie wiem co Ci napisać? :)
Odlot - dobra rzecz. Jak już coś takiego wspominamy, to tylko się cieszyć, że pod moim tekstem.
Odlotów więc życzę
I pozdrawiam z uśmiechem
księżycowy rower dnia 10.06.2010 23:14
Miauł, miauł. Pozdrawiam.
Szady siebr Daniel dnia 10.06.2010 23:26
Kocie drogi, mleczka Ci potrzeba? Dam Ci ja co mam.
A może Tys jak Filemon. Na mym piecu, pośpisz sobie tam?
Pozdrawiam
księżycowy rower dnia 11.06.2010 00:21
Uprzejmie donoszę, że mleka ci u mnie dostatek.
Miauł, miauł pozwalam sobie zamienić na mniam,
mniam, konstatując, Drogi Autorze, iż wiersz jest
smaczny. Pozdr.
Elizja dnia 11.06.2010 05:31
Zwrot czasem usiąść na jaskółcenieuchronnie kojarzy się z dosiadaniem ptaka, stąd inni czytelnicy wspominali o Calineczce, i zachwycali się pana wrażliwością, bo kocha pan jaskółki i deszcz :) A poprawnie to zdanie powinno brzmieć - <b>zasiadając bądź usiąść w jaskółce</b>, jeśli chodzi panu o miejsce w teatrze.
Szady siebr Daniel dnia 11.06.2010 09:46
Kocie....

Elizjo, ze skojarzeniami to jest tak, że autor nie jest w stanie zapanować nad tymi wytworzonymi w umyśle czytelnika. Oczywiście, można dywagować, że im lepszy autor, tym to panowanie winno być skuteczniejsze, ale wtedy skojarzyłoby mi się to z biciem piany:) Skojarzenia to bardzo śliska materia. Tak więc, jeszcze raz: nie odpowiadam za skojarzenia czytelnicze.

Odnośnie związku, który raczyłaś mi poprawić: tak się składa, że w moim domu jest kilka książek, a w jednej z nich (nazywa się ona Słownik frazeologiczny, napisany pod czujnym okiem prof. Edmunda Polańskiego) znajduje się takie oto hasło:

siedzieć na jaskółce -> w teatrze: zajmować miejsce na najwyższym balkonie, na galerii
exemplum: Bilety na piątkową premierę wyprzedane zostały już wiele miesięcy temu, mimo że były wyjątkowo drogie. Nawet ci, którzy chcieli siedzieć na jaskółce, musieli zapłacić mnóstwo pieniędzy.

Nie wiem ja Ty, ale ja zaufam słownikowi. Chyba, że podasz mi konkretne źródło, skąd pochodzi wspomniany przez Ciebie: zasiadając bądź usiąść w jaskółce

A poza tym, na imię mam Daniel. Swego czasu rozmawialiśmy pod moim tekstem na Ty i, o ile pamiętam, nie zabroniłem nikomu zwracać się do mnie per Ty. No, chyba, że ktoś potrzebuje dystansu, to ok, rozumiem.

Dziękuję za Twój komentarz i pozdrawiam
kropek dnia 11.06.2010 11:03
Danielu, spodobał mi się twój wiersz. miejscami czarujący.
z przyjemnością czytam któryś raz,
pozdrawiam serdecznie :)
Dobromir44 dnia 11.06.2010 11:05
Do mnie najbardziej się odnosi "niezrozumiany często nie rozumiem"fajowy :)
Elżbieta dnia 11.06.2010 12:31
Danielu, dobry wiersz i czyta się ciekawie, ale przyznam, że zwrot z jaskółką też mnie zbił z pantałyku; chyba wolałabym jakoś inaczej. Tak to już bywa z wyobraźnią - na jaskółce, to na jaskółce, cokolwiek chciałbyś tym zwrotem pokazać.
Pozdrawiam )))
Grzegorz Ósmy dnia 11.06.2010 13:48
obciął bym skrzydła tej jaskółce, bo ewidentnie ona wiosny w tym wierszu nie czyni..
Szady siebr Daniel dnia 11.06.2010 14:47
kropku, cieszy mnie Twój odbiór. Pozdrawiam serdecznie

Elu, dziękuję za komentarz i wskazówkę. Pozdrawiam Cię serdecznie

G8, Ty brutalu!
:)
kozienski8 dnia 11.06.2010 15:19
Ładny kawałek, i jakoś ujęła mnie końcówka, może przez to że nie mam jaskółek, Bywaj Daniel))
Elizja dnia 11.06.2010 18:01
Patrice Pavis, Słownik terminow teatralnych, Wydawca: Ossolineum. Oraz za Wykipedią.
Paradyz - (obecnie jaskółka) najwyżej i najbardziej wysunięta część widowni w teatrze, na którą dostępne są najtańsze bilety wstępu. Widownię zasiadającą w jaskółce stanowią najczęściej biedni studenci, w dawnych czasach drobnomieszczaństwo. Charakteryzowali się głośnym zachowaniem.

Oczywiście, że pan nie odpowiada za skojarzenia, ale czytelniczy odbiór jest w tym przypadku wynikiem pańskiego zapisu, i może pan poprowadzić czytelnika gdzie pan chce, również na manowce :)

Można to różnie interpretować, dosiadanie jaskółki pobudza moją wyobraźnię, ale już kojarzenie z Calineczką i miłością do przyrody, jakoś mniej mi pasi :) Od pana zależy, co pan osiągnie posługując się tą metaforą, jeśli taki odbiór pana zadawala, to mnie nic do tego przecież.

Nie, nie potrzebuję dystansu :) i od tej pory wywalam słowo pan, Danielu :)
Szady siebr Daniel dnia 11.06.2010 18:55
Bronku zawsze dobrze widziany, dzięki Ci za odwiedziny. Hej!

Elizjo, cieszę się na Twój powrót i zaangażowanie.
Kwestia jaskółki, jak się okazało, jest dość problematyczna. A szczerze powiem, że nie spodziewałem się:)
Mamy więc w opozycji dwa słowniki: językowy i tematyczny. W kwestii ujęcia semantycznego problematycznego związku frazeologicznego zajmują one stanowisko niemal identyczne, a z pewnością zbliżone.

Problem pojawia się w tłumaczeniu. W jakim stopniu pan Świontek był znawcą języka obcego i w jakim stopniu znawcą ojczystego?

Ponadto, siedzieć na jaskółce jest traktowane jako idiom, a tu, jak zapewne się domyślamy, ciężko jest o jakiekolwiek wierne odwzorowanie w innym systemie językowym. Każde tego typu przekształcenie wiąże się z naruszeniem oryginalnej konstrukcji. Stąd u Pavisa, w tłumaczeniu Świontka, pojawia się to "w" przed jaskółką.

Rewelacyjny jest natomiast opis do hasła: Widownię zasiadającą w jaskółce stanowią najczęściej biedni studenci, w dawnych czasach drobnomieszczaństwo. Charakteryzowali się głośnym zachowaniem.

Po prostu bomba:)

Z pewną premedytacją pisałem o tym, że nie odpowiadam za skojarzenia. To wszystko jest zależne. Zależne od świadomości: piszącego oraz czytających. Im większa jest moja świadomość, jako piszącej osoby, tym większy wpływ na skojarzenia. I tu pojawia się problem. Jak duża jest świadomość czytających? Tego akurat ja nie przewidzę. Choć jest na to pewne prawdopodobieństwo.
Ale faktycznie, przyznam się bez bicia, nie przewidziałem Calineczki w odczycie jaskółki:) Podobnie było w poprzednim moim tekście. Spodziewałem się większej świadomości i wiedzy u odbiorcy na temat opisywanej przeze mnie sytuacji. Oczywiście, nie jest to zarzut w stronę czytelnika. Błąd popełniłem ja.
Analogicznie mogło być tak, że ja, jako znawca motoryzacyjny zajmujący się wulkanizacją opon (to co teraz piszę to bujda) opisuję w wierszu wymianę tychże. Na stopień zrozumienia tematu u czytelnika wpływa wiadomo co. A gdybym jeszcze używał terminologii, a nie daj Boże, gwary z pogranicza motoryzacji, to już byłoby w ogóle po ptakach.

Cieszę się, że Calineczka i miłość do przyrody w kontekście zastosowanego związku Ci nie pasi. Mnie też nie bardzo:)

A skrócenie dystansu cieszy mnie najbardziej.
Pozdrawiam
otulona dnia 11.06.2010 21:14
Odczytałam po swojemu. Natura mi bliska i niej znajduję ukojenie.
Chcę być w "przyrodzie". Wszystko inne to gra, pozorów, kreacja nie zawsze dla człowieka dobra. I nie zawsze należy słuchać podpowiadaczy - jak mamy żyć. Pozdrawiam.
rena dnia 12.06.2010 16:53
mam przy sobie dwa kije! podchodzę...:)
zapętliłeś niezgrabność w drugim dwuwersie. reszty się nie czepiam. jest i dobrze jest.
Szady siebr Daniel dnia 13.06.2010 18:10
Natalio, mam jak Ty. Z tą grą, natomiast jest tak, że potrafi wciągnąć. I tu jest już nieco inaczej:) Dziękuję i pozdrawiam

rena, Ty Barbarzyńco! Lać się chcesz? Ja mogę walczyć o te wersy. Wybierz tylko rodzaj broni. Jeno nie bierz palnej. Jeszcze za szybko ze mną skończysz:P
Pozdrawiam i uśmiechem
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 10
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66809076 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005