pokonałam stugłowego niedźwiedzia
gdy nawet o tym nie wiedział,
widziałam gwiazdę najjaśniejszą
i Matkę Boską na niebie,

choć nikt o tym nie wie

jestem najmłodszym z wybranków
złego świata,
oświeconym Joachimem

jestem motylem

wyblakły strachy
pojękiwania ucichły,
jestem miłością na liściu wierzby

od środka zgniła sosna

radości z obcowania z wami nie zastąpią
policzone słowa Mesjasza,
czekam aż wiatr przypłynie

na smutek wystukują palce,
w zadumaną przepaść
patrzę z odwagą i wiarą

Jonasza