Zgodnie z wielkim planem

Pełzną niemrawe, pracowicie zawzięcie
Nie spieszą by horyzontów kosmosu poznać głębie,
Choć gramolą się szkaradnie mlaskając zamaszyście
Nie domyślają się co kiedyś się z nich uprzędzie.

Ta nieświadomość wcale ich nie zniechęca
Gramolą się wszędzie gdyż wyczują sprawę.
Nie mają zbyt wiele czasu lecz i o tym też nie wiedzą
Obłażą wszystko co zielone, ale omijają trawę.

Młodziutkie soczyste listeczki je nęcą
Starszymi też wcale nie pogardzą
Zgromadzić muszą zapasy, zeżrą chyba całe drzewo
Słodkimi kwiatuszkami i pączkami też nie gardzą.

Lecz aby wypełniło się przeznaczenie,
W jeszcze brzydszą poczwarę zmienią swe ciało
Zawisną, zastygną, prześnią, przetrwają
Z zielonej liszki w poczwarkę przeistoczą się małą.

I tutaj do zastanowienia co dalej będzie
Potrzebują czasu nieco więcej.
Na pytanie to szybko odpowiedz nie nastąpi
Czas rozwiązania nastąpi za kilka miesięcy.

Domysłów i kształtów wielka ilość się kłębi.
Odpowiedzi też i różne cisną się im do głowy,
Tylko ty wiesz że z tego szaro brunatnego paskudztwa,
Wykluje się przepiękny motyl kolorowy.









     Ptaszęta

Wiosna piosnkę dziś ci zaśpiewa
Pachnące słońcem zawilców kwiecie
Wierzbowych baziek, brzozowych listków
I ptaków wesołych, szalonych już w lesie.
Nic nie powstrzyma ich świergotania
Zajęte bardzo. Gniazda budują.
Z suchych traw, tkają, przędą i lepią,
Godów czas nastał, odnajdują się, nawołują.

Piórka czeszą, ogonami wachlują,
Na pięciolinni stroją gardełka
Rozbrzmiewają hymnów melodii trele.
Wyznania miłości zalotów rozterka.

Samce nastroszyły się w kolory
Samiczki obojętne. To ich nie zachwyca.
Wolą wysłuchać samotnej serenady
Wiosennej piosnki przy blasku księżyca.