w lesie nie gęstszym niźli pekaesy
gdzie drzewo drzewu w pień wrasta a krzewy
po ściółce niosą jak po polu biesy
i oby jeszcze wiatr mógł chaszcze przebyć
to by się żyło i szumiało pewnie
a tak to listkiem zagajnik nie ziewnie

ptaka nie spłoszy, zwierzyny nie schwyta,
echo stłumione, a robactwo? gdzież to
wyszło na drogę i do butów mi tam
włazi na chama, lesie! ze mnie! bierz to!
co by przeżyło i brzęczało rzewnie
a tu? zagajnik ni listkiem nie ziewnie

w lesie nie gęstszym od tupotu, w którym
wyrwało wszystek jak na wiejską galę,
bez owijania i marszczenia skóry
czeka wraz ze mną, a ja? na pekaes,
oby was wszystkich ten listek i koniec!
ziewnie nie ziewnie albo i wyzionie!