abirecka napisał/a:
Rozgość się pośród strof:
tu i tak nie odnajdziesz
niczego poza jaskrawym kramem
wyrazów przeżutych z pusto-
słowiem lirycznego chłamu

Bernadetta33 napisał/a:
Zastanawiam się, Pani Abi, czy stęskniła się Pani za mną (śmiem wątpić), czy może po prostu nie ma z kim prowadzać konwersacji na odpowiednim poziomie, bo jak czytam, a czytam - czy tu, czy tam - poziom iście łopatologiczny? Ale co się dziwić, skoro tylko 37 % społeczeństwa czyta, cokolwiek.
Dlatego nie zgadzam się z tym, co Pani napisała - mianowicie, że ktoś tam jest zdziwiony,że jeszcze ktoś czyta wiersze/pisze wiersze.

Po pierwsze - mało kto czyta wiersze; no chyba że rymowanki w stylu umtata, umtata; to widać po szybkości dokonywanych wpisów i ich jakości.

Po drugie - zarówno wpisywanie jakichkolwiek tekstów, jak i ich komentowanie wiąże się z tzw. parciem; jak to kiedyś mówili, "parciem na szkło" - w wolnym tłumaczeniu: muszę być, muszę zaistnieć, muszę napisać, muszę się pokazać, bo przecież jestem; czasami byle jak, ale jestem; i piszę; zobaczcie jak piszę; popatrzcie jaka/jaki jestem "mądry"/ "mądra". A że przy tym błąd, błędem, błąd pogania? Ech, to nic.

Po trzecie - lubię ludowość, o ile jest ona stricte ludowością. Wszelkie podróbki, o czym wyżej; brak wiedzy i elokwencji nie interesują mnie, więc bawcie się dobrze w pseudopisanie pseudowierszy. Kto wie, może znów czyjeś teksty znajdą się w podręczniku do nauki WDŻ albo języka polskiego?

Panie, miej w opiece przyszłe pokolenia dorosłych Polaków, a obecnie dzieci.

abirecka napisał/a:


Takiej definicji jeszcze nie czytałam :)))