 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: późny wiersz |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 27.08.2015 06:51
Ciekawy ten Twój "późny wiersz".:)
Podoba się szczególnie: "teraz wiersz jak wydłubywanie ziaren z chleba".
Dalej też... ale tak mi dziś estetycznie "nie siedzi". To tylko sub.
No i tak jakoś : poszukiwanie ziaren, to dla mnie poszukiwanie wartościowych "pamiętnych chwil", pragnienie ich"wydobycia", no a wydłubywanie resztek jedzenia, jak zwał tak zwał owe "włókna mięśni", to czynność 'higieniczna", mająca na celu pozbycie się "resztek zwierząt"... Jest pomiędzy czynnościami spójnik "i"... więc? Sprzeczne emocje? Tak mi czyta się dzisiaj... Może trochę w bok.
"rozstaje dróg i rozpaczy"- może coś mniej "powszechnego" do tych "ciosanych form granitu"?
Pierwsze dwie zwrotki, nawet jeśli wyrywam z kontekstu, zabieram na dziś.:)
Pozdrawiam ciepełkowo.Ola.:) |
dnia 27.08.2015 07:09
piszę do ciebie wiersz listy stopniały wiosną
żeby uniknąć infantylnego banału w pozornej prostocie należy unikać dosłowności: miłość, kochanie, anioł, wiersz, itp...................jest tyle możliwości, aby uatrakcyjnić tekst
albo kiedy boso po łące potem przez sad park
powyższe sprzyja tylko ogłupiającej czkawce w czytaniu, to tak, jakby się chciało osiągnąć olimpijski rezultat na 60m biegnąc po torach w japonkach
(...) a całe wyobraźnia
....................?
wszystkie strony sekundy
może "sekund", albo "jednej" lub "tej jednej sekundy"?
teraz tylko wiersz pozostał ociosana forma granitu
skoro pozostał (się dokonał), to "ociosana forma" - "ciosana" wybrzmiewa groteskowo niczym na wysokości...
z rozstaju dróg i rozpaczy czasu grzechy są coraz twardsze
aaaa - fuuuuj
teraz wiersz jak wydłubywanie ziaren z chleba i włókien mięśni
zjedzonych zwierząt takie resztki pamięci pomiędzy zębami
eeeeeee.......................takie kompostowe - ani ładne, ani finalizujące spełnione czytanie
niczym przełamana (...) chrupiąca bułka (...) tak smaczna jak przechodzenie nocą przez cmentarz
to jest fajne - jednak jak dotąd nie spotkałem się z bułką stricte z masłem w środku lub marmoladą
myślę, że potraktowanie tekstu ascezą + eliminacja banałów na korzyść synonimów wzbogaciłyby w dobrym kierunku tekst |
dnia 27.08.2015 10:35
Typowy dla "Rachmistrza mrówek", wiersz ;-)))
Dla skromnej abireckiej bardzo zresztą piękny ;-)))
Serdecznie :-))) |
dnia 27.08.2015 11:35
Jędrzeju,
dużo dobrego i bolesnego w Twoim wierszu.
pozdrawiam ciepło! |
dnia 27.08.2015 15:18
Dziękuję wszystkim nad takim wnikliwym pochyleniem się nad tym tekstem. Staram się raczej zamieszczać teksty, które i u mnie budzą wiele kontrowersji. chciałbym zaznaczyć, że pisze go osoba starsza, więc i jej doświadczenia z językiem, jak i fizjologia, są zupełnie inne. Jak i to, że wiersz rozebrany na części staje się tak samo bezradny jak człowiek kiedy wyjmie mu się wątrobę, nerki i coś tam jeszcze i położy w oddzielnych linijkach. Czy chociażby słowo ciosany a ociosany. kamień ciosany jest przez naturę, a ociosany przez człowieka.
W poezji trzeba nauczyć się zaufać językowi.
Jeszcze raz wszystkich serdecznie pozdrawiam |
dnia 27.08.2015 17:13
Ponieważ w pierwszym wersie jest wyraz wiersz, uważam że w tytule go być nie powinno, są za blisko siebie i to razi; stąd też zmieniłabym tytuł np, na późną porą .
Tu z kolei - nie dobrze wybrzmiewa gramatycznie. Pozostał czym? ciosaną formą granitu - tak czytam.
teraz tylko wiersz pozostał ciosana forma granitu
z rozstaju dróg i rozpaczy czasu grzechy są coraz twardsze
jedynie przeznaczenie i wyrok może na nich zaznaczyć ślad
Jeśli jednak Autor inny sens tu zawarł, to brak interpunkcji nie pozwala trafić za myślą zawartą w wierszu.
Generalnie - 80% wiersza wydaje mi się, że szyfruję dobrze i podoba się. |
dnia 27.08.2015 21:45
Wróciłam.:)
Tym razem "konsumuję" drugą część.
Do wieczornego klimatu.
Ale jutro znowu optymistyczna pierwsza... rano."boso po łące potem przez sad park"- póki jeszcze lato.
Pozdrowionka ciepełkowe. Ola. |
dnia 28.08.2015 22:52
Czytam w komentarzu, że wiersz jest stylizowany na wypowiedź starszej osoby. To pomaga w jego rozumieniu. Żal, że nie dość mocno kochało się w życiu, gdy był na to czas i skrucha wyrażona wierszem, wzruszają, mimo że niczego nie można już zmienić. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)